Herb Gminy Ostrówek

Atrakcje turystyczne ościennych gmin

Gmina Kamionka

Kozłowiecki Park Krajobrazowy

Park położony jest na Równinie Lubartowskiej w odległości kilku kilometrów od północnej krawędzi Wyżyny Lubelskiej. Obejmuje on największy w pobliżu Lublina (ok.20 km) kompleks leśny oraz towarzyszące mu śródleśne łąki, bagna i stawy, a także enklawy rolniczo - osadnicze.

Mimo że teren parku jest na ogół płaski, występuje tu duża różnorodność form rzeźby. Dominują piaszczyste równiny z wydmami w postaci ciągów do 1,5 km długości. Napotkać tu można także równiny denudacyjne, wzgórza morenowe, suche doliny, wilgotne zagłębienia deflacyjne, koryta rzeczne, terasy zalewowe oraz kilka innych form geomorfologicznych.

Klimat tego obszaru jest kształtowany w 90% przez masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego. Duży kompleks leśny wpływa na zmniejszenie skali przemarzania gruntu, przedłużenie okresu roztopów i łagodzenie ich intensywności, a także hamowanie spływu powierzchniowego. Jest to także położony między Lublinem i Lubartowem ważny obszar efektywnej eliminacji zanieczyszczeń powietrza i produkcji tlenu.

Sieć wodną parku i otuliny tworzą 4 niewielkie cieki: Minina, Krzywa Rzeka, ciek od Nasutowa oraz Parysówka. Cieki te zasilają 3 kompleksy stawów: największy i najcenniejszy przyrodniczo w Samoklęskach, pośredni - śródleśny -także wartościowy przyrodniczo - w Starym Tartaku oraz najmniejszy w Nowym Stawie, przeznaczony do częściowego zagospodarowania turystycznego.

W szacie roślinnej parku zdecydowanie dominują lasy (90,5% powierzchni). Duże połacie lasu wykazuje skład gatunkowy zbliżony do naturalnego. Ponadto część z nich to drzewostany stare, przeważnie sosnowe z domieszką dębu szypułkowego, brzozy brodawkowatej i osiki, rzadziej lipy, grabu i świerka. W niektórych partiach lasu duży udział ma stosunkowo rzadki gatunek - dąb bezszypułkowy, rosnący tu blisko wschodniej granicy naturalnego zasięgu. Jego największe zgrupowanie objęto ochroną rezerwatową (rezerwat Kozie Góry).

W runie Lasów Kozłowieckich, na polanach, śródleśnych torfowiskach i wilgotnych łąkach występuje wiele rzadkich gatunków roślin. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują: paproć - nasięźrzał pospolity, bardzo rzadki skrzyp zimowy, widłak jałowcowaty, modrzewnica zwyczajna, wawrzynek wilcze-łyko, bluszcz pospolity, lilia złotogłów, wielosił błękitny, tojad dzióbaty, listera jajowata, turówka leśna i inne.

Lasy Kozłowieckie są ostoją zwierzyny leśnej. Występuje tu kilka gatunków dużych kopytnych jak: łoś, jeleń, daniel, sarny oraz dziki. Spośród ptaków na uwagę zasługuje: orlik krzykliwy, bocian czarny, dzięcioł białogrzbiety, muchołówka biało szyja, muchołówka żałobna, kraska, dudek i srokosz. Ptaki wodne Perkosz zausznik, błotniak zbożowy, derkacz, wodnik i wąsatka. Osobliwością Parku jest występowanie w dolinie Minny rzadkiego żółwia błotnego.


Muzeum Zamoyskich w Kozłówce

Wnętrza pałacowe pochodzą z przełomu XIX i XX wieku. Początki zespołu pałacowo-parkowego w Kozłówce datowane są na pierwszą połowę XVIII wieku. Ówcześni właściciele Tekla z Pepłowskich i Michał Bielińscy wybudowali pałac, oficynę południową, dwie kordegardy oraz stajnię i powozownię. Następnie pałac przeszedł w ręce rodziny Zamoyskich. Za czasów Konstantego Zamoyskiego, pierwszego ordynata kozłowieckiego, na przełomie XIX i XX wieku rozbudowano i przebudowano zespół pałacowo-parkowy w Kozłówce. Dobudowano wówczas oficynę północną, kaplicę i teatralnię. W trakcie przebudowy w latach 1898-1911 wnętrza pałacu otrzymały nowy wystrój: neorokokowe i neoregencyjne plafony, marmurowe kominki, miśnieńskie piece, ozdobne dębowe parkiety. Pokoje zostały urządzone w stylu II Cesarstwa. Ściany zawieszono obrazami i lustrami w bogatych złoconych ramach, okna przesłonięto kotarami i lambrekinami z jedwabnego adamaszku lub haftowanego aksamitu. Wnętrza wypełniły wysokiej klasy meble od barokowych do charakterystycznych dla drugiej połowy XIX w. neostylów. Wnętrza pałacowe zachowały swój charakter, układ architektoniczny, wystrój i autentyczne wyposażenie z czasów Konstantego Zamoyskiego.


Galeria Sztuki Realizmu Socjalistycznego

W budynku dawnej powozowni mieści się jedyna w Polsce Galeria Sztuki Socrealizmu. Ta niezwykła wystawa, prezentująca najciekawsze prace ze znajdujących się w Muzeum wielkich zbiorów sztuki socrealistycznej, ma charakter polityczno-dydaktyczno-artystyczny, gdyż przez umiejętnie dobrane eksponaty ostrzega przed wszelkimi przejawami sztuki sterowanej przez rządy totalitarne.

W Muzeum znajdują się bogate zbiory sztuki z pierwszej połowy lat pięćdziesiątych, które liczą ponad 1600 rzeźb, obrazów, rysunków, grafik i plakatów. Znajdują się wśród nich dzieła czołowych polskich artystów. Swoistym dopełnieniem kolekcji są stojące na zewnątrz zdemontowane pomniki: Bolesława Bieruta z Lublina, autorstwa Bronisława Kubicy, Włodzimierza Lenina z Poronina wykonany przez D. P. Szwarca oraz Juliana Marchlewskiego z Włocławka - dzieło Stanisława Horno-Popławskiego.


Powozownia

Zorganizowana w 2002 r. w budynku dawnej stajni cugowej, gdzie trzymano także powozy, a w okresie międzywojennym samochody. Obejmuje historyczne pojazdy konne z XIX i pocz. XX w. ze zbiorów Muzeum-Zamku w Łańcucie. Wyeksponowane są tu też obiekty związane z podróżowaniem i uprawianiem sportów konnych i rowerowych, m.in. rowery, bicykl, latarnie i zegary powozowe, uprzęże, siodła, wyposażenie podróżne itp., ze zbiorów własnych, a także z Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Sportu i Turystyki oraz Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie.